Hoi Jongens,

Opeens bedenk ik me.

Dull et al kunnen van hun assay een high throughput screening maken omdat elke ER ligand (antagonist, dan wel aganonist) zorgt dat de chimeer transloceert van het cytoplasma naar de kern.

Zij kunnen dus van alle stoffen die zij toevoegen bepalen met hun assay of uberhaupt een ER ligand is, met met die luciferase volgt dan of het een anta of agonist is toch?

Maar met dit practicum kan dat niet, aangezien je van een nieuwe stof die niet zorgt voor translocatie niet kan weten of hij überhaupt wel bindt aan GR.

Dit weten we wel van de 4 stoffen die we toevoegen, want die kennen we. Maar precies deze proef gebruiken om nieuwe stoffen te testen is eigenlijk zinloos, omdat je niet kan bepalen of wel een GR ligand is, aangezien wel of niet translocatie van alles kan betekenen (agonist, antagonist (op wat voor plek in het systeem dan ook, of gewoon niet binnen aan GR). Dus volgens mij klopt onze maatschappelijke relevantie niet meer…

Of zie ik nu iets niet meer helder?

Groetjes!

--------------------

Elisa Remmers, MSc

Docent Psychobiologie
Universiteit van Amsterdam

B: Science Park 904, 1098 XH, Amsterdam, kamer F2.24

P: Postbus 94215, 1090 GE Amsterdam

T: 020 525 5924

Aanwezig: Ma | Di | Do| Vrij